• Manifestazio jendetsua izan zen atzo Bilbon, anarkosindikalismoa aldarrikatzeko.
  • “Mobilizazio handi baterantz jo behar dugu, gizartea eraldatzeko”, adierazi du erakunde anarkosindikalistak.

Maiatzaren 1ean, mugikortasunaren mugek eta manifestatzeko oinarrizko eskubidearen urraketak markatu zutena, CNT kalera atera zen Estatu osoan. Bilbon 11:30ean hasi zen manifestazioa, Kale Nagusian, gainerako sindikatuek ere manifestazioa egin zuten kale beretik. Bertan, pankarta orokorraz gain, sail sindikalak blokeetan atera ziren, euren aldarrikapenak ikusgarriago egiteko.

Mitina Arriaga Plazan izan zen, historikoki anarkosindikalismoa Bilbon Maiatzaren Lehenean amaitzen den tokian. Oraingoan, lau lagunek hitz egin zuten, gai ezberdinetan sakonduz.

Endikak ireki zuen oraingoan zeinu-itzultzailea izan zuen erronda mitinera. Polizien gehiegikeriak salatzeaz gain, pandemia hasi zenetik, “2020a urte beltza” izan zela gogorarazi zuen, “Euskal Herrian bakarrik 75 pertsona hil ziren lanean”. “Gure osasun fisikoa eta mentala arriskuan dago lan egingo dugun bakoitzean”, azpimarratu zuen, “eta hori terrorismo patronala da”. Horregatik, sail sindikalen bidez antolatzeko eta lantokietan ezartzea eta afiliatzea lortzeko beharra azpimarratu zuen. Halaber, besarkada bat bidali zien grebalari guztiei, tartean Valentziako Alonso taldekoei; baita Xixonen lankideei elkartasuna zabaltzeari ere, “CNTren aurkako muntaia berri batean, gure sindikatua epaitzen ari baitira”. Amaitzeko, gogora ekarri zuen jende arrunta dela, eta ez liderrak eta abangoardiak, “sistema eraldatzen dugunok, ekoizpen-bitartekoak sozializatzen amaituko dugunok, langileriaren zerbitzura jartzeko”.

Gero Mikelek hitz egin zuen, Mediapost-eko sail sindikaleko kidea. Estilo indartsu batean, “anarkosindikalismoaren eta sail sindikalen eredu sindikalaren indarra” aldarrikatu zuen, enpresa mota guztietan hobekuntzak lortzen ari dela erakusten ari baita. Mediaposten lankideek “gure lanpostuen aldeko borrokan eta multinazional horren abusuak salatzen jarraitzen dugu”, gogorarazi zuen.

Gero Itsasok jarraitu zuen hizketan, oraingoan euskara eta gaztelania tartekatuz. Hainbat aldarrikapenen artean, eta ugalketa-lana, lana denez, amatasun-baimen egokiak eskatu zituen, 1989tik %0ko hazkundea ikusi baitute. Jarraian, eta aurrekoarekin kontraesanean egon gabe, “erakundeek eta estatuak behartzen gaituzten familiartasuna salatu zuen, gure ordez langileria nor zaindu dezakeen eta zein ezin dezakeen erabakiz”. Pentsiodunen borrokari ere ikusgarritasuna eman zion, eta jendeari galdetu zion nork duen bizitza osoan inolako aitortzarik gabe lanean ari diren eta orain 600 euro baino gutxiago kobratzen duten alargunen dirua. Horregatik, argi utzi zuen maiatzaren 29an kalera atera behar dela pentsiodunen borroka herritar guztien kontua dela erakusteko. Gazteek lan-arloan bizi duten prekarietate-egoerak “gizarte gisa ematen diegun lekua erakusten du”, salatu zuen, eta memoria freskatu zien gazteak etorkizuna direla behin eta berriz esaten duten pertsonei: “Gazteak ere oraina dira, eta hori ezin dugu alde batera utzi”. Pertsona migratuei eta atzerritarrei dagokienez, argi geratzen da “atzerritarren legea terrorismoa dela” eta atzerritarrek aurre egin behar dieten lan-baldintzak ezin direla onartu. Horregatik, Itsasok langile guztien eskubideen alde borrokatzera bultzatu zuen, haien egoera burokratikoa edozein izanda ere. “Lan prekarietatearen aurrean gauden guztiok beldurra galduko bagenu, bigarren greba bat aurrera eramateko gai izango ginateke, La Kanadiensen bezala”, azpimarratu du, eta borroka hori egiteko tresna CNTk eman digu: “Beharrezkoa da agintaritzari diogun beldurra galtzea”. Ekintza zuzenak ekintzak eta elkarrekiko babesak duten eragin ahalduntzailea eta askatzailea jarri zuen mahai gainean, “Langileriaren indarra elkartasuna baita, zalantzarik gabe”.

Enriquek amaitu zuen. “Argi geratu da, beste behin ere, langile klasea aberastasuna sortzen duena dela eta alderdiek sindikalismoa geldiarazten dutela”, salatu zuen ekitaldian. Faxismoaren gorakadaz ere aritu zen, eta “ez zaio su-etenik eman behar”. “Inozo batzuek aukera faxoideak bozkatzen dituztelako eta Parlamentuan eserlekuak lortzen dituztelako, ez zaio inolako errespeturik zor”, adierazi du Enriquek. Azkenik, modu sarkastikoan, gogoratu zuen denbora gutxiago eman behar dela konspirazio galaktikoak irudikatzen eta inplikazio handiagoa izan behar dela etengabe jasaten ditugun konspirazio errealen aurka borrokatzen: lan erreforma eta pentsioen erreforma.

Mitinaren ondoren, manifestariak Malatesta Kultur Lubakia ireki berrira joan ziren, Zazpikaleetako Somera kaleko 10. zenbakian, zeina inauguratu zen, eta erakundetik bertaratzeko gonbita egin zitzaien.

Argazki gehiago hemen.